Κοίταξε να δεις… Τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά όσο εσύ νομίζεις, αλλά συγχρόνως δεν είναι και τόσο πολύπλοκα. Τι πολύπλοκο θα μπορούσε να έχει το να ανοιγοκλείσεις τα δάχτυλά σου στη παλάμη;… Για μένα μία νορμάλ μέρα κάτι τέτοιο είναι: «πφφφ, σοβαρά θα μπορούσες να το φέρεις σαν παράδειγμα πολυπλοκότητας κάτι τέτοιο?» μναι, κι όμως… Η γιαγιά μου ας πούμε, δεν ξέρω πόσα χρόνια έχουν περάσει από τη τελευταία φορά που κατάφερε κάτι τέτοιο… Χμμ για δες.. ίσως να είναι λίγο πιο πολύπλοκο απ’ ότι περίμενες… Α, κοίτα και εκεί… Να ας πούμε ο Nick Voijic δεν έχει καν χέρια για να ανοιγοκλείσει τα δάχτυλά του στις παλάμες… Μμμμ ίσως τελικά να είναι πιο πολύπλοκο απ’ ότι θα περίμενες… Δεν είναι όμως τόσο περίπλοκο για σένα… Για θυμήσου πως ήταν τα πράγματα και για σένα λίγο πριν μεγαλώσεις… Εσύ πλέον έχεις τις ικανότητες να το κάνεις έτσι απλά, και ίσως σου φαίνεται γελοίο, να το θυμάσαι όμως, πως αν κάτι για σένα είναι απλό δεν είναι το ίδιο και για τους άλλους. Σε σένα το λέω, ενήλικα με τις εμπειρίες, και τις πληγές στη πλάτη, που η φοιτητική μου ζωή πενιχρά μπροστά στη δική σου και κάθε φορά που ξεστομίζω για κάποια δυσκολία μου, ανάθεμα και αν αξίζω τη συμβουλή σου. Και ευτυχώς για μένα ήμουνα τυχερή και έχω γονείς και φίλους που σεβόμαστε ο ένας τον άλλο ισάξια, δεν είμαστε όμως όλοι έτσι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου