Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

Θέλησα

Κοιτώντας μες στα μάτια σου, θέλησα να σου πω πόσο σε αγαπώ. Θέλησα να σου πω, πόσο χρειάζομαι την ύπαρξή σου στη ζωή μου. Γιατί το κάθε λάξευμα του χαρακτήρα μου, στο οποίο συμμετείχες, έγινε μέσα σε μια αγκαλιά εμπιστοσύνης και σεβασμού. Ακόμα και για το κάθε βήμα που κάνω και εσύ είσαι εκεί, μάρτυρας ή υποστηρικτής μου, θέλησα να σου πω ευχαριστώ. Για κάθε στιγμή μου, που έγινε στιγμή μας, και ντύθηκε με χρωματιστά συναισθήματα. Σφραγίστηκαν μέσα μου μοσχομυριστές εμπειρίες οι στιγμές μας.
Θέλησα επίσης να σου πω, πόσο τυχερή και ευλογημένη νιώθω στο πλάι σου. Θέλησα να σου πω πως καμία πράξη μου δεν θα φτάσει να σου ανταποδώσω αυτό το χάδι σου, το τρυφερό, ή την γλυκιά κουβέντα, που ξέρεις να μου προσφέρεις απλόχερα.
Με έμαθες τόσα πολλά και η ευγνωμοσύνη μου αναβλύζει από τα βάθη της ύπαρξής μου απεριόριστα, σαν θέρμη του ήλιου. Αστέρι φωτεινό στα αφέγγαρα βράδια μου, εσύ. Δυνατό χαμόγελο σε γλέντια και γιορτές. Θέλησα να αναγνωρίσω ξανά τα δώρα σου.
Σαν δροσερή βροχή ποτίζουμε τις ρίζες μας, μαζί, με αμοιβαιότητα. Κάνουμε ταξίδια για να βρούμε τους εαυτούς μας, μαζί. Ερωταπαντήσεις χωρίς όρια. Αμφισβητήσεις άγνωστες. Αναζητάμε ένα σύμπαν, που αυτό που ζούμε μεταξύ μας, δεν θα είναι τόσο σπάνιο. Και ειλικρινά με εμπνέεις. Με μία λέξη ή ένα παράπονο, με ένα βιβλίο μαγευτικό που θα προτείνεις, ή με ένα βίωμα δικό σου που θα μοιραστείς. Στολίζεις το νου μου. Και το ίδιο χαριτωμένα συνυπάρχουμε ή συναπέχουμε σε όλους τους ανέμους.

Υ.Γ.
για την μητέρα μου, που ήταν και είναι...
για τον σύντροφό μου, που δεν ήταν μα είναι...
για την αδελφική μου φίλη, που ήταν μα δεν είναι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου